ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΟ ΑΜΦΙΣΣΑΣ

Το διυλιστήριο της Άμφισσας λειτουργεί από το 1985 προκειμένου να επεξεργάζεται το νερό που προέρχεται από το υδραγωγείο της λίμνης του Μόρνου για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των Δ.Κ Άμφισσας , Ιτέας και Γαλαξιδίου.

Το νερό της λίμνης μεταφέρεται μέσω της σήραγγας Γκίωνας η οποία διέρχεται 1 χλμ. Βορείως της Άμφισσας. Στην έξοδο της σήραγγας το νερό εισέρχεται σε υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της ΔΕΗ για παραγωγή ενέργειας και στη συνέχεια μεταφέρεται με ανοιχτό κανάλι. Από το ανοιχτό κανάλι γίνεται υδροληψία προς το διυλιστήριο.

Από χημικές αναλύσεις του νερού της λίμνης του Μόρνου προκύπτει ότι η ποιότητα του νερού  γενικά είναι πολύ καλή. Ωστόσο όπως όλα τα επιφανειακά νερά , είναι αναμενόμενο να παρουσιάσει αυξημένη θολότητα (ειδικά σε περιόδους βροχοπτώσεων) καθώς και μικροβιολογικό φορτίο λόγω διαφόρων μολύνσεων.

Για το λόγω αυτό, η επεξεργασία του νερού στο διϋλιστήριο, αποσκοπεί στη μικροβιακή αντιμετώπιση λόγω πιθανών μολύνσεων καθώς και στην αντιμετώπιση της θολότητας που κατά καιρούς παρουσιάζεται στο νερό.

Η ονομαστική παροχή επεξεργασίας του νερού είναι 600 m³/h. Το παραγόμενο επεξεργασμένο νερό διοχετεύεται στις ΔΕ Άμφισσας, Ιτέας, Γαλαξιδίου και τις Τ.Κ Αγ. Κων/νου, Αγ. Γεωργίου, Σερνικάκιου, Αγ. Ευθυμίας, Βουνιχώρας και Πεντεορίων.

Περιγραφή Υφιστάμενων Εγκαταστάσεων

1. Τροφοδοσία νερού

Το νερό οδηγείται στις εγκαταστάσεις με χαλύβδινο αγωγό διατομής Φ400 και εισέρχεται σε οικίσκο. Εντός του οικίσκου ο αγωγός χωρίζεται σε δύο παράλληλους κλάδους Φ350 προς επεξεργασία. Η παροχή του νερού προς κάθε κλάδο ελέγχεται από αυτόματες δικλείδες HV1, HV2 τύπου πεταλούδας. Οι βάνες λειτουργούν με ηλεκτρικούς κινητήρες  και χειροτροχό σε περίπτωση ανάγκης.

Σε κάθε κλάδο το νερό είτε οδηγείται προς το πρώτο στάδιο επαξεργασίας (δικλείδες V1, V3 τύπου σύρτου) είτε σε bypass (δικλέιδες V2, V4 τύπου σύρτου).

2. Στάδια επεξεργασίας

Τα  στάδια επεξεργασίας  του νερού στις εγκαταστάσεις του διϋλιστηρίου είναι τα εξής:

• Χημική Ιζηματοποίηση (συσφαίρωση) &προχλωρίωση
• Καθίζηση
• Διύλιση
• Μεταχλωρίωση

2.1 Χημική Ιζηματοποίηση

Το νερό περιέχει διαλυτά συστατικά,  καθώς και αδιάλυτα όπως τα αιωρούμενα υλικά και τα υλικά σε κολλοειδείς διαστάσεις (περίπου 1μm). Τα κολλοειδή υλικά καθιζάνουν με πολύ χαμηλές ταχύτητες. Επιπλέον λόγω του ηλεκτρικού φορτίου τους απωθούνται μεταξύ τους με αποτέλεσμα η καθίζηση να είναι σχεδόν αδύνατη. Για την αφαίρεση των κολλοειδών υλικών του νερού  (1 μm – 10-3 μm) απαιτείται αδρανοποίηση των απωστικών δυνάμεων και συσσωμάτωσή τους προκειμένου να βαρύνουν και να καθιζάνουν πιο γρήγορα. Αυτό επιτυγχάνεται με την κροκίδωση η οποία γίνεται με την προσθήκη κροκιδωτικού (άλατα αργιλίου ή σιδήρου).

2.1.1 Δεξαμενές Ανάμιξης

Το νερό κάθε κλάδου οδηγείται σε τρεις διαδοχικές δεξαμενές ανάμιξης. Στην πρώτη δεξαμενή το νερό εισέρχεται  από χαμηλά σε ειδική διάταξη για καταστροφή της πίεσης. Στην έξοδο του νερού από την πιεσοθραυστική διάταξη καταλήγουν και οι σωλήνες κατάθλιψης των υγρών χημικών που προστίθενται  για την κροκίδωση και προχλωρίωση, προκειμένου να γίνεται αρχική ανάδευση.

Εσωτερικά των δεξαμενών περιστρέφονται αναδευτήρες με κατακόρυφο άξονα περιστροφής και κουπιά διαφορετικής διαμέτρου και γωνιακής ταχύτητας προκειμένου να εξασφαλίσουν την επαρκή ανάδευση του νερού, την ομογενοποίηση των χημικών και την καλύτερη συσσωμάτωση και δημιουργία θρόμβων.

Η πρώτη δεξαμενή είναι ταχείας ανάμιξης (γρήγορη περιστροφή αναδευτήρα) προκειμένου να γίνει ομοιόμορφη διασπορά του κροκκιδωτικού και δημιουργία μικρών συσσωμάτων. Το νερό εισέρχεται στην δεύτερη δεξαμενή μέσω συνδετήριας οπής κοντά στον πυθμένα. Στην δεύτερη δεξαμενή η ταχύτητα περιστροφής του αναδευτήρα μειώνεται προκειμένου να δημιουργούνται μεγαλύτερα συσσωματώματα (θρόμβοι). Με υπερχείλιση το νερό οδηγείται   στην τρίτη δεξαμενή ανάμιξης όπου η περιστροφή του αναδευτήρα είναι ακόμα πιο αργή ώστε να δημιουργηθούν μεγαλύτεροι θρόμβοι, ικανών διαστάσεων για καθίζηση.

Οι δύο τελευταίες  δεξαμενές ανάμιξης κάθε κλάδου, ΔΑ2, ΔΑ3, ΔΑ5, ΔΑ6 φέρουν σωληνώσεις εκκένωσης σε περίπτωση ανάγκης. Οι δικλείδες  εκκένωσης V5, V6, V7, V8 είναι τύπου ελαστικής έμφραξης (βλέπε σχέδιο στο παράρτημα).

Το νερό εξερχόμενο από την ΔΑ3 και ΔΑ6 οδηγείται προς τις δεξαμενές καθίζησης ΔΚ1, ΔΚ2, ΔΚ3 και ΔΚ4.

2.1.2 Χημικά

Τα χημικά που προστίθενται στο νερό είναι υποχλωριώδες νάτριο και θειικό αργίλιο. Το υποχλωριώδες νάτριο είναι έτοιμο προϊόν από τον προμηθευτή του σε περιεκτικότητα 13% κ.β. και αποθηκεύεται στο χώρο των χημικών εντός 2 συγκοινωνούντων πλαστικών κυλινδρικών δεξαμενών όγκου 4.000 lt έκαστη.

Το θειικό αργίλιο παρασκευάζεται σε διαφορετικό χώρο με κατάλληλη συσκευή ξηράς τροφοδότησης. Στην συσκευή αυτή γίνεται συνεχώς αυτόματη ανάμιξη στερεάς σκόνης 17% Al₂O₃ με νερό και το διάλυμα οδηγείται σε κάδο 500 lt. Τα χημικά αναρροφώνται από τις δεξαμενές μέσω κατάλληλων δοσομετρικώναντλιώνκαι καταθλίβονται στις δεξαμενές ανάμιξης.

2.1.3Δοσομετρικές αντλίες

Οι δοσομετρικές αντλίες βρίσκονται σε διπλανό χώρο από το χώρο των δεξαμενών των χημικών γι’ αυτό και οι σωλήνες αναρρόφησης των δοσομετρικών αντλιών περνούν από οπές ενδιάμεσου τοιχίου.

Υπάρχουν 5 δοσομετρικές αντλίες που λειτουργούν: 2 για την τροφοδοσία θειικού αργιλίου, 2 για προχλωρίωση και μια για μεταχλωρίωση.

Οι δοσομετρικές αντλίες για την χημική ιζηματοποίηση και την προχλωρίωση καταθλίβουν τα χημικά στις δεξαμενές ανάμιξης. Οι σωληνώσεις κατάθλιψης τρέχουν παράλληλα με τις bypass  σωληνώσεις του νερού μεταξύ οικίσκου και κλινών διύλισης.

2.2 Καθίζηση

Το νερό οδηγείται στις δεξαμενές καθίζησης ώστε οι θρόμβοι (μεγάλα συσσωματώματα κολλοειδών) που σχηματίζονται με την προσθήκη χημικών να καθιζάνουν.

2.2.1 Δεξαμενές καθίζησης

Το νερό από τις δεξαμενές ανάμιξης  ΔΑ3 οδηγείται προς τις δεξαμενές καθίζησης ΔΚ1, ΔΚ2 ενώ από την ΔΑ6 προς την ΔΚ3, ΔΚ4. Οι αντίστοιχες δικλείδες εισόδου είναι V9, V10, V11, V12 τύπου πεταλούδας με χειροτροχό. Σε κάθε δεξαμενή το νερό αρχικά εισέρχεται σε κανάλι διανομής. Το κανάλι διανομής (από μπετό) έχει ισαπέχουσες οπές από τις οποίες το νερό εισέρχεται στην κυρίως δεξαμενή. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται η ομοιόμορφη διανομή του νερού μέσα στη δεξαμενή χωρίς τη διαταραχή των θρόμβων.

Μέσα σε κάθε δεξαμενή καθίζησης υπάρχει κατακόρυφη σωλήνα υπερχείλισης η οποία οδηγεί το νερό προς το φρεάτιο αποχέτευσης.

Οι δεξαμενές έχουν κεκλιμένο πυθμένα προκειμένου η λάσπη που συσσωρεύεται από τα ιζήματα να μπορεί εύκολα να απομακρυνθεί προς την αποχέτευση κατά τις εργασίες καθαρισμού των δεξαμενών.

Οι σωληνώσεις εκκένωσης των δεξαμενών ΔΚ1, ΔΚ2, ΔΚ3, ΔΚ4 με δικλείδες αντίστοιχα V13,V14,V15,V16 τύπου ελαστικής έμφραξης, οδηγούν σε κοινό φρεάτιο αποχέτευσης.

2.3Διύλιση

Οι διεργασίες της κροκίδωσης, θρόμβωσης και καθίζησης που προηγήθηκαν έχουν αφαιρέσει ένα σημαντικό μέρος των κολλοειδών υλικών που προκαλούν την θολότητα ωστόσο απαιτείται επιπλέον αφαίρεση της θολότητας με διύλιση προκειμένου να πληρούνται οι προδιαγραφές του πόσιμου νερού.

Η διεργασία της διύλισης αφορά στη διέλευση του νερού διαμέσου κλινών από πορώδη υλικά  όπως πυριτική άμμος, ανθρακίτης, ενεργός άνθρακας κλπ. Καθώς το νερό διέρχεται από τα πορώδη μέσα, κατακρατούνται τα σωματίδια που προκαλούν θολότητα και έτσι προκύπτει νερό διαυγασμένο με πολύ χαμηλές τιμές θολότητας.

2.3.1 Δεξαμενές Διΰλισης

Οι δεξαμενές διϋλισης είναι κατασκευασμένες από σκυρόδεμα και έχουν εσωτερικές διαστάσεις 4mx5m=20m². Είναι σχεδιασμένες και κατασκευασμένες για να λειτουργούν ως βραδυδιϋλιστήριο ανοιχτής επιφάνειας στις οποίες το νερό διέρχεται από την κλίνη πληρωτικού υλικού με τη βοήθεια της βαρύτητας και με σχετικά χαμηλές ταχύτητες διΰλισης. Επειδή οι κλίνες πληρωτικού υλικού κατακρατούν μεγάλες ποσότητες αιωρούμενων και κολλοειδών υλικών απαιτείται συχνός καθαρισμός. (πλύση). Η πλύση της κλίνης γίνεται με παροχέτευση νερού καθαρού (διϋλισμένου) με αντίθετη κατεύθυνση από αυτό της ροής του νερού κατά τη διΰλιση. Με την αντίστροφη πλύση επιτυγχάνεται διαστολή της κλίνης και συμπαρασυρμός του υλικού που έχει κατακρατηθεί κατά τη διάρκεια της διΰλισης. Η ανοδική ροή του νερού πλύσης παραλαμβάνεται από τα λούκια τα οποία το οδηγούν στην αποχέτευση. Για πιο αποτελεσματική διαστολή της κλίνης και της ανάδευσης του πληρωτικού υλικού η αντίστροφη πλύση συνοδεύεται από παροχέτευση αέρα.

Η κλίνη άμμου  είναι μονοστρωματική, έχει ύψος περίπου 80 cm και συγκρατείται από σήτα πολύ μικρής διαπερατότητας για να μην επιτρέπει την διέλευσή της. Η σήτα είναι μεταλλική και στηρίζεται στον πυθμένα της δεξαμενής με κατακόρυφα στηρίγματα ενώ επίσης είναι πακτωμένη πλευρικά με τα τοιχώματα της δεξαμενής. Το επίπεδο της σήτας απέχει από τον πυθμένα περίπου 50 cm. Κατά τη διύλιση το νερό διέρχεται από την κλίνη και την σήτα και καταλήγει στον πυθμένα όπου βρίσκεται το σύστημα στράγγισης με αγωγούς διάτρητων σωληνώσεων. Αυτοί συνίστανται από ένα κεντρικό μεταλλικό αγωγό στον οποίο είναι συνδεδεμένοι πλευρικά χαλύβδινοι βραχίονες διάτρητοι στο χαμηλότερο σημείο τους. Από τις οπές που φέρουν οι βραχίονες διέρχεται το διυλισμένο νερό το οποίο οδηγείται προς τις δύο τελικές δεξαμενές συνολικού όγκου 180 m³.

Κατά την αντίστροφη πλύση το νερό εισέρχεται μέσω των οπών προς την κλίνη. Η κλίνη αναδεύεται και ανασηκώνεται ενώ το νερό πλύσης υπερχειλίζει στα κανάλια απορροής και οδηγείται στην αποχέτευση συμπαρασύροντας μαζί του τα σωματίδια που έχουν συγκρατηθεί κατά τη διύλιση.

2.3.2 Γαλαρία σωληνώσεων

Στην γαλαρία σωληνώσεων είναι εγκατεστημένες όλες οι σωληνώσεις εισροής νερού προς τις δεξαμενές διύλισης, οι σωληνώσεις εκροής διυλισμένου νερού προς τις δεξαμενές καθαρού νερού, οι σωληνώσεις αντίστροφης παροχής νερού πλύσης, οι σωληνώσεις προς αποχέτευση και οι σωληνώσεις παροχής αέρα πλύσης. Όλες οι δικλείδες  του δικτύου είναι τύπου πεταλούδας με κινητήρα πνευματικό.

Στην γαλαρία σωληνώσεων βρίσκονται επίσης οι αντλίες εκπλυσης, οι οποίες αναρροφούν νερό από τις δεξαμενές καθαρού νερού και τροφοδοτούν το δίκτυο σωληνώσεων στράγγισης. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται και ο αεροσυμπιεστής για την παροχή αέρα προς το δίκτυο σωληνώσεων στράγγισης καθώς και ο αεροσυμπιεστής για την παροχή αέρα προς τους πνευματικούς κινητήρες των βανών πεταλούδας.

Οι κινητήρες όλων των δικλείδων είναι πνευματικοί εκτός από αυτούς των δικλείδων εξόδου διυλισμένου  οι οποίοι έχουν κινητήρα υδραυλικό. Το πνευματικό και υδραυλικό δίκτυο για τους  κινητήρες τροφοδοτείται από κώδωνα ο οποίος περιέχει νερό στον μισό περίπου όγκο και το υπόλοιπο, αέρα υπό πίεση.

2.3.3 Χειριστήριο – Σύστημα ελέγχου

Μπροστά από κάθε διϋλιστήριο βρίσκεται  ο πίνακας ελέγχου από τον οποίο ο χειριστής της εγκατάστασης ελέγχει τον κύκλο λειτουργίας και ρυθμίζει την φάση διϋλισης και τη φάση της έκπλυσης με νερό και αέρα.

Σε ξεχωριστό χώρο βρίσκεται κεντρικός πίνακας με μιμικό διάγραμμα ροής του διϋλιστηρίου, ένδειξη στάθμης δεξαμενών ανάμιξης, καθίζησης και διΰλισης, μέτρηση παροχής νερού εισόδου στις εγκαταστάσεις, μέτρηση παροχής εξόδου προς δίκτυο διανομής, ένδειξη λειτουργίας αντλιών έκπλυσης.

2.4Μεταχλωρίωση

Η χλωρίωση του νερού μετά τη διΰλιση γίνεται με δοσομετρική αντλία η οποία δοσομετρείυποχλωριώδες νάτριο στις τελικές δεξαμενές. Η χλωρίωση στις δεξαμενές αποσκοπεί στην αντιμικροβιακή προστασία του νερού από το δίκτυο διανομής.

Οι τιμές υπολειματικού χλωρίου πρέπει να κυμαίνονται από 0,2 έως 0,5 mg/L προκειμένου να αντιμετωπιστούν  όλες οι πιθανές μικροβιακές εστίες που υπάρχουν στα δίκτυα διανομής ειδικά σε σημεία που παρατηρούνται διαβρώσεις.